Το βίντεο “Το μέλλον των τροφίμων” του Corbett Report ρίχνει ένα κρίσιμο φως στη μεταμόρφωση του παγκόσμιου εφοδιασμού τροφίμων. Ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο ο έλεγχος των τροφίμων μας έχει παραχωρηθεί στις εταιρείες, στους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί και στο πώς οι νέες τεχνολογίες θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά τον ορισμό των τροφίμων. Το άρθρο που ακολουθεί συνοψίζει τις κεντρικές θέσεις του βίντεο, που συμπληρώνεται από ένα επείγον μήνυμα για να ανακτήσουμε τον έλεγχο των τροφίμων μας.
Έκθεση Corbett στο YouTube https://youtu.be/3D8LnNno_qU?si=UKZFSDxLfMUbX8Rb
Η εκβιομηχάνιση των τροφίμων: ένα επικίνδυνο status quo
“Είσαι ό,τι τρως”, λέει ένα παλιό ρητό. Αλλά τι μας κάνει αυτό όταν η τροφή μας αποτελείται από προϊόντα υψηλής επεξεργασίας, χημικά επεξεργασμένα και γενετικά τροποποιημένα; Σύμφωνα με τον James Corbett, βρήκαμε τη λύση στην πείνα των προγόνων μας, παραδίδοντας τη διατροφική μας κυριαρχία σε μια χούφτα αγροτικές επιχειρήσεις. Το αποτέλεσμα είναι ένα βιομηχανοποιημένο γεωργικό σύστημα στο οποίο οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες επεξεργάζονται με γλυφοσάτη και τα αγροτικά ζώα γεμίζουν αντιβιοτικά και αυξητικές ορμόνες σε στενούς, ανθυγιεινούς στάβλους πριν σφαγιαστούν και παραδοθούν σε σούπερ μάρκετ ή αλυσίδες fast food.
Πολυάριθμα ντοκιμαντέρ και ακτιβιστές έχουν επισημάνει τους κινδύνους αυτού του συστήματος, αλλά ο κόσμος παχαίνει και αρρωσταίνει όλο και περισσότερο, καθώς οι παραδοσιακές δίαιτες που βασίζονται σε φρέσκα, τοπικά τρόφιμα αντικαθίστανται από βιομηχανικά παραγόμενο fast food “ροζ γλίτσα”.
Το φαγητό ως όπλο: μια ιστορική προοπτική
Για τους ηγεμόνες, το φαγητό δεν είναι απλώς φαγητό, αλλά όπλο. Ιστορικά, η πείνα έχει χρησιμοποιηθεί σκόπιμα για την άσκηση ελέγχου – από την πολιορκία των πόλεων κατά τον Μεσαίωνα μέχρι τον λιμό της ιρλανδικής πατάτας, στον οποίο συνέβαλαν οι Βρετανοί, μέχρι το Ολοντόμορ, τη γενοκτονία των Ουκρανών που ενορχήστρωσε ο Στάλιν τη δεκαετία του 1930 και κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι. Το Μνημόνιο Εθνικής Ασφάλειας 200 του Χένρι Κίσινγκερ από το 1974 δείχνει επίσης πώς η επισιτιστική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες έπρεπε να συνδεθεί με την αναγκαστική στείρωση ή τους στόχους μείωσης του πληθυσμού, προκειμένου να εξασφαλιστεί γεωπολιτική ισχύς.
Στον 21ο αιώνα, το όπλο των τροφίμων παραμένει επίκαιρο. Οι αποκλεισμοί από τον κοροναϊό, ο πόλεμος στην Ουκρανία και άλλες κρίσεις έχουν κλονίσει την παγκόσμια προσφορά τροφίμων, διπλασιάζοντας τον αριθμό των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν οξεία επισιτιστική ανασφάλεια τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο – από την Ολλανδία μέχρι την Ιρλανδία και τον Καναδά – πιέζουν τους αγρότες να μειώσουν τα κοπάδια τους, να πετάξουν το γάλα ή να συμμορφωθούν με νέους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, γεγονός που έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες και αναταραχές σε χώρες όπως η Γερμανία, η Πολωνία και η Σρι Λάνκα.
Επιθέσεις στην προμήθεια τροφίμων
Είναι ανησυχητικό ότι ένα κύμα μυστηριωδών πυρκαγιών, εκρήξεων και κυβερνοεπιθέσεων σε εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων στις ΗΠΑ έχει χαρακτηριστεί από τις αρχές ως πιθανή συντονισμένη επίθεση στην αλυσίδα εφοδιασμού. Το FBI προειδοποίησε για επιθέσεις ransomware στη γεωργική βιομηχανία και τη βιομηχανία τροφίμων το 2022. Την ίδια στιγμή, οι ελλείψεις αζωτούχων λιπασμάτων, οι ξηρασίες, οι πόλεμοι και οι εμπορικές διαταραχές επιδεινώνουν την παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Τα γεγονότα αυτά εγείρουν το ερώτημα αν η κρίση είναι φυσικής προέλευσης ή σκόπιμα προκληθείσα.
Η σκηνοθετημένη κρίση: προσομοιώσεις και οι συνέπειές τους
Το 2015, το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση, μαζί με την Cargill, πραγματοποίησαν μια προσομοίωση με τίτλο “Food Chain Reaction”, η οποία προέβλεψε τις σημερινές διατροφικές κρίσεις με εκπληκτική ακρίβεια. Προέβλεψε μαζικές αυξήσεις των τιμών, καιρικά φαινόμενα που σχετίζονται με το κλίμα και λιμούς σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές και το Σουδάν τη δεκαετία του 2020. Η λύση; Ένας παγκόσμιος φόρος CO₂ και μείωση της γεωργικής επέκτασης. Το 2024, η ΕΕ διεξήγαγε μια παρόμοια προσομοίωση που οδήγησε σε πιο συγκεντρωτικά αποθέματα τροφίμων και σε έκκληση για λιγότερη κατανάλωση κρέατος. Αυτές οι ασκήσεις, μαζί με εκστρατείες όπως η έκθεση Reset the Table του Ιδρύματος Rockefeller ή η πρωτοβουλία Clean Your Plate της Κίνας, υποδηλώνουν ότι η τρέχουσα κρίση ενορχηστρώνεται σκόπιμα για να συγκεντρωθεί ο έλεγχος της προσφοράς τροφίμων.
Το μέλλον των τροφίμων: εργαστήριο αντί για γη
Οι λύσεις που προωθούνται από παίκτες δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς και η USAID, βασίζονται στην υψηλή τεχνολογία: κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, γενετικά τροποποιημένα μικρόβια, τρόφιμα που εκτυπώνονται σε 3D και γεωργικές πλατφόρμες που υποστηρίζονται από την τεχνητή νοημοσύνη. Εταιρείες όπως η Impossible Foods και η Beyond Meat παράγουν εναλλακτικές λύσεις κρέατος με βάση τα φυτά, ενώ άλλες, όπως η Future Fields, χρησιμοποιούν γενετικά τροποποιημένες μύγες φρούτων για την παραγωγή αυξητικών παραγόντων για το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο. Η Amai Proteins αναπτύσσει πεπτίδια με γλυκιά γεύση που πωλούνται ως μη γενετικά τροποποιημένα, παρόλο που προέρχονται από γενετικά τροποποιημένα μικρόβια. Σύμφωνα με την DARPA, ακόμη και στρατιωτικά πλαστικά απόβλητα πρόκειται να μετατραπούν σε σκόνη πρωτεϊνών.
Οι τεχνολογίες αυτές προωθούνται στην αγορά ως βιώσιμες και καινοτόμες, αλλά η έκθεση Corbett προειδοποιεί ότι αυξάνουν την εξάρτηση από τις εταιρείες και προσφέρουν την ευκαιρία να χειραγωγηθεί η τροφική αλυσίδα με αμφισβητήσιμες ουσίες. Το όνειρο της “Διατροφής 2.0” – με εξατομικευμένες δίαιτες και τρισδιάστατα εκτυπωμένα τρόφιμα – ακούγεται φουτουριστικό, αλλά απειλεί να αποξενώσει την ανθρωπότητα από τα φυσικά τρόφιμα και τους τοπικούς αγρότες.
Οι εγκέφαλοι: Ροκφέλερ, Γκέιτς και συν.
Με την “Πράσινη Επανάσταση” και τη “Συμμαχία για μια Πράσινη Επανάσταση στην Αφρική”, το Ίδρυμα Ροκφέλερ προώθησε τη βιομηχανική γεωργία, συχνά με αρνητικές συνέπειες για τους τοπικούς αγρότες. Η έκθεση “Επαναφορά του τραπεζιού 2020″ καλεί σε περαιτέρω συγκεντρωτισμό της προμήθειας τροφίμων. Ο Μπιλ Γκέιτς, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γεωργικών εκτάσεων στις ΗΠΑ, επενδύει σε κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, στη χειραγώγηση του μικροβιώματος και σε άλλες τεχνολογίες, ενώ η USAID επιδιώκει γεωπολιτικούς στόχους υπό το πρόσχημα της επισιτιστικής βοήθειας, συνδέοντας την αναγεννητική γεωργία με τις αγορές άνθρακα.
Αντίσταση και λύσεις
Αλλά υπάρχει ελπίδα. Το κοινό αρχίζει να αντιστέκεται σε αυτή την ατζέντα. Διαμαρτυρίες κατά των ΓΤΟ τροφίμων λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο, και οργανώσεις όπως η Συμμαχία για τη Διατροφική Κυριαρχία στην Αφρική επικρίνουν την τεχνοκρατική προσέγγιση του Γκέιτς. Μια ανοιχτή απάντηση στον Γκέιτς τονίζει ότι απλές, βασισμένες στους αγρότες λύσεις, όπως τα βιολογικά λιπάσματα ή τα προγράμματα αγροοικολογικής κατάρτισης, είναι πιο αποτελεσματικές και βιώσιμες από τις προσεγγίσεις υψηλής τεχνολογίας.
Ο James Corbett τονίζει ότι το μέλλον των τροφίμων είναι στα χέρια μας. Η τοπική, βιολογική γεωργία, η οικοδόμηση ανθεκτικών αλυσίδων εφοδιασμού και η στήριξη των γεωργών είναι το κλειδί. Η έκκλησή του για δράση είναι σαφής: πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο των τροφίμων μας, συμμετέχοντας ενεργά – είτε μέσω της κηπουρικής, είτε αγοράζοντας από τοπικούς αγρότες, είτε συμμετέχοντας σε πρωτοβουλίες όπως το Solutions Watch στο CorbettReport.com.
Συμπέρασμα
Το “The Future of Food” της έκθεσης Corbett Report είναι μια επείγουσα έκκληση αφύπνισης. Ο παγκόσμιος εφοδιασμός τροφίμων δέχεται επίθεση και οι λύσεις των ελίτ δεν αποσκοπούν στη βιωσιμότητα, αλλά στον έλεγχο. Αλλά η δύναμη βρίσκεται σε εμάς για να φέρουμε την παραγωγή των τροφίμων μας πίσω στα χέρια των ανθρώπων. Για περισσότερες πληροφορίες και πόρους, ο Corbett συνιστά να συμβουλευτείτε το δωρεάν κείμενο και τον κατάλογο των πόρων στη διεύθυνση CorbettReport.com/futureoffood και να συμμετάσχετε ενεργά στη συζήτηση.
Πηγή:
Uncutnews.ch 13 Αυγούστου, 2025
