Μια έκθεση της αμερικανικής κυβέρνησης αντικρούει την αφήγηση για το κλίμα
Στις 23 Ιουλίου 2025, το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) δημοσίευσε μια έκθεση 270 σελίδων με τίτλο “Κριτική επισκόπηση των επιπτώσεων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο κλίμα των ΗΠΑ”.
Αρχικά δημοσιεύθηκε: Schmitz, 17 Αυγούστου 2025
Συντάχθηκε από την Ομάδα Εργασίας για το Κλίμα (CWG), η οποία αποτελείται από πέντε διεθνώς αναγνωρισμένους επιστήμονες, όπως οι Judith Curry, John Christy και Steven Koonin. Όλοι τους έχουν δεκαετίες εμπειρίας στην ατμοσφαιρική φυσική, τη δυναμική του κλίματος και την ανάλυση δεδομένων.
Αυτή η έκθεση είναι μια επιστημονική βόμβα. Αλλά υπάρχει σιγή ασυρμάτου στη Γερμανία.
Ευρεία σιωπή στη Γερμανία. Ούτε λέξη στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, ARD, ZDF, Süddeutsche Zeitung, Spiegel, FAZ ή Zeit. Ενώ στις ΗΠΑ ξεκίνησε μια αμφιλεγόμενη συζήτηση, εδώ στη Γερμανία αποσιωπάται. Αντ’ αυτού, τρέχουν οι ίδιοι παλιοί τίτλοι για κλιματική έκτακτη ανάγκη, θερμική αποκάλυψη και το CO₂ ως αέριο του τέλους του κόσμου. Μια τόσο βαρυσήμαντη έκθεση από τις ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε από το Υπουργείο Ενέργειας της πιο ισχυρής χώρας στον κόσμο, αγνοείται πλήρως από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης.
Τα βασικά ευρήματα της έκθεσης είναι εκρηκτικά. Η ανθρώπινη επίδραση στο κλίμα επιβεβαιώνεται, αλλά η ακριβής συμβολή της είναι αβέβαιη. Ενώ η IPCC αποδίδει σχεδόν το σύνολο της αύξησης της θερμοκρασίας από το 1950 και μετά στον άνθρωπο, τα δεδομένα των ΗΠΑ δείχνουν ότι οι φυσικές διακυμάνσεις, όπως οι ωκεάνιοι κύκλοι ή οι ηλιακές επιδράσεις, παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από ό,τι είχε αναγνωριστεί προηγουμένως. Επιπλέον, τα κλιματικά μοντέλα υπερεκτιμούν συστηματικά την αύξηση της θερμοκρασίας εδώ και δεκαετίες. Η πραγματικότητα είναι ψυχρότερη από ό,τι προβλέπουν οι περισσότερες προσομοιώσεις. Η ευαισθησία του κλίματος σε έναν διπλασιασμό του CO₂ είναι πιθανότερο να είναι 1,8 έως 3 βαθμοί, ενώ τα μοντέλα προβλέπουν έως και 5,7 βαθμούς.
Η έκθεση έρχεται επίσης σε αντίθεση με τη συμβατική αφήγηση όσον αφορά τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Στις ΗΠΑ, οι τυφώνες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι ξηρασίες και οι πλημμύρες δεν παρουσιάζουν σαφείς τάσεις. Το δημοφιλές σύνθημα των μέσων ενημέρωσης “όλο και χειρότερες καταστροφές” δεν μπορεί να αποδειχθεί εμπειρικά. Το ίδιο ισχύει και για τη στάθμη της θάλασσας: ναι, έχει αυξηθεί κατά περίπου 20 εκατοστά από το 1900. Αλλά καμία επιτάχυνση δεν μπορεί να αναγνωριστεί στις μετρήσεις της παλίρροιας στις ΗΠΑ, παρά τα δραματικά γραφικά πανικού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης ότι το CO₂ δεν κρύβει μόνο κινδύνους, αλλά και θετικά αποτελέσματα. Η ανάπτυξη των φυτών έχει αυξηθεί παγκοσμίως και η γεωργία επωφελείται από την υψηλότερη περιεκτικότητα του αέρα σε διοξείδιο του άνθρακα. Το υποτιθέμενο δηλητήριο του κλίματος λειτουργεί επίσης ως λίπασμα για τα φυτά. Από οικονομική άποψη, η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η υπερβολική πολιτική για το κλίμα προκαλεί μεγαλύτερη ζημία από την ίδια τη μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας. Ακόμη και τα εθνικά μέτρα που λαμβάνονται από τις τεράστιες ΗΠΑ δύσκολα θα είχαν ούτως ή άλλως μετρήσιμα παγκόσμια αποτελέσματα, ιδίως όχι βραχυπρόθεσμα.
Αυτή είναι η κεντρική απόκλιση από τον κυρίαρχο διάδρομο γνώμης. Ενώ η IPCC και τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν την κλιματική αλλαγή ως υπαρξιακή κρίση καταστροφής, θέτουν την ανθρώπινη συμβολή στο 100% και ζητούν άμεση πολιτική μηδενικών εκπομπών CO₂, η έκθεση του DOE αντιτίθεται σε αυτό. Ανθρώπινη επιρροή, ναι, αλλά όχι επακριβώς μετρήσιμη.
Οι τάσεις των καταστροφών δεν είναι επαληθεύσιμες. Όλα τα υπάρχοντα μοντέλα είναι εξαιρετικά αναξιόπιστα. Το CO₂ έχει διφορούμενα αποτελέσματα. Και οι υπερβολικές πολιτικές θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά από το ίδιο το κλίμα.
Ωστόσο, το πραγματικό σκάνδαλο δεν έγκειται μόνο στο περιεχόμενο, αλλά και στη γερμανοευρωπαϊκή σιωπή σχετικά με αυτό. Στις ΗΠΑ ξεκίνησε αμέσως μια ζωηρή συζήτηση, με σκληρή κριτική για τα αποτελέσματα. Στη Γερμανία, από την άλλη πλευρά: τίποτα. Ούτε έκθεση, ούτε έλεγχος των γεγονότων, ούτε συζήτηση. Προφανώς, η έκθεση αυτή δεν ταιριάζει με την επιμονή της κυρίαρχης πολιτικής τάξης ότι για τη συστηματική φτωχοποίηση του γερμανικού πληθυσμού και την καταστροφή της οικονομίας μας φταίει αποκλειστικά η ανθρωπότητα και ότι μόνο η ριζική αποκήρυξη μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. Αντ’ αυτού, τα εισαγωγικά του AfD σκανδαλίζονται εδώ στη Γερμανία σε εβδομαδιαία βάση, προκειμένου να πειθαρχήσει ηθικά η κοινωνία. Αλλά όταν ένα αμερικανικό υπουργείο δημοσιεύει μια κυβερνητικά νομιμοποιημένη επανεκτίμηση που σχετικοποιεί βασικές θέσεις της IPCC, επικρατεί ηχηρή σιωπή.
Αυτή δεν είναι μια ανοιχτή κουλτούρα. Είναι αυτό που οι επικριτές αποκαλούν κλιματική δικτατορία: ένας συγχρονισμός των μέσων ενημέρωσης που αποκρύπτει συστηματικά τα ενοχλητικά γεγονότα. Αν θέλετε να μάθετε για την έκθεση στη Γερμανία, πρέπει να στραφείτε σε εναλλακτικές πλατφόρμες. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η εξαιρετική περίληψη στην ιστοσελίδα achgut.com, η οποία κατηγοριοποιεί την έκθεση με σαφήνεια και κατανόηση. Εξίσου αξιέπαινη είναι και η ελβετική Weltwoche, η οποία είναι μία από τις λίγες γερμανόφωνες εκδόσεις που έχουν το θάρρος να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις αντίθετες φωνές στη συζήτηση για το κλίμα.
Πάρτε το Google και αναζητήστε γερμανικά αποτελέσματα με τίτλο “US Department of Energy on 29 July 2025 …”. Δεν υπάρχουν αναφορές των μέσων ενημέρωσης του συστήματος …
Για να κατανοήσουμε τη σημασία αυτής της επανεκτίμησης, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο επιστημονικό υπόβαθρο. Στην έκτη έκθεση αξιολόγησης του 2021, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δήλωσε: “Είναι σαφές ότι η ανθρώπινη επιρροή είναι η κύρια αιτία της αύξησης της θερμοκρασίας”. Η επίσημη ερμηνεία είναι ότι πρακτικά το 100% της αύξησης της θερμοκρασίας από το 1950 και μετά είναι ανθρωπογενής. Ωστόσο, τα ίδια τα αμερικανικά ερευνητικά ιδρύματα, όπως η NOAA, παραδέχονται ότι οι προβλέψεις είναι γεμάτες αβεβαιότητα. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι τα κλιματικά μοντέλα τείνουν να τρέχουν υπερβολικά θερμά. Σε αυτό ακριβώς το σημείο κινείται η έκθεση του DOE: στηρίζεται περισσότερο σε δεδομένα μετρήσεων παρά σε μοντέλα. Δίνει έμφαση στο ρόλο των φυσικών κύκλων, όπως η Ατλαντική Πολυδεκαδική Ταλάντωση ή οι διακυμάνσεις El Niño, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις.
Συνεπώς, η έκθεση δεν είναι αρνητική του κλίματος, αλλά αντίθετα επιστημονικά συντηρητική: επανεξετάζει τη βάση δεδομένων, σχετικοποιεί τις υπερβολές και προειδοποιεί για τον πολιτικό ακτιβισμό. Η στάση αυτή έχει μακρά παράδοση στις ΗΠΑ – ακολουθεί τα βήματα ερευνητών όπως ο Richard Lindzen στο ΜΙΤ ή ο John Christy, οι οποίοι πάντα τόνιζαν ότι η επιστήμη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Με την έκθεση αυτή, οι ΗΠΑ έδειξαν ότι η επιστημονική διαφωνία δεν είναι μόνο επιτρεπτή, αλλά και αναγκαία. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, αποδεικνύει πόσο πολύ έχει ήδη προχωρήσει η καθοδήγηση της κοινής γνώμης: μια έκθεση διεθνούς σημασίας, που δημοσιεύεται από ένα αμερικανικό υπουργείο, απλώς αποσιωπάται. Όποιος θέλει να έχει μια ειλικρινή συζήτηση για το κλίμα δεν μπορεί να αγνοήσει αυτό το έγγραφο. Και όποιος απλώς επαναλαμβάνει τους τίτλους των Fridays for Future δεν θα καταλάβει ποτέ πόσο σύνθετη είναι στην πραγματικότητα η επιστημονική πραγματικότητα.
