17 αναλυτές από διαπιστευμένα εγκληματολογικά εργαστήρια της Βόρειας Αμερικής, 1 μικτό δείγμα DNA, εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα!
Η τυφλή μελέτη των Itiel Dror και Greg Hampikian δείχνει ότι ορισμένοι αναλυτές αναγνώρισαν κάποιους ανθρώπους ως πιθανές πηγές του DNA, ενώ άλλοι απέκλεισαν με σιγουριά τα ίδια άτομα. Η ανάλυση είναι υποκειμενική και εξαρτάται από τις μεθόδους, τις ερμηνείες και τις προκαταλήψεις των αναλυτών.
Πηγή: Next Level
Επιρροή μέσω διαθέσιμων πληροφοριών για κάθε περίπτωση
Όταν δόθηκαν στους αναλυτές πληροφορίες για τους υπόπτους, αυτό επηρέασε σημαντικά την ανάλυσή τους. Οι ίδιοι αναλυτές άλλαξαν τις αρχικές τους δηλώσεις αφού έλαβαν πρόσθετες πληροφορίες για την υπόθεση και ξαφνικά αξιολόγησαν διαφορετικά το ίδιο δείγμα DNA. Οι προκαταλήψεις (συνειδητές ή ασυνείδητες) δείχνουν ότι η υποτιθέμενη «αντικειμενική επιστήμη» χαρακτηρίζεται στην πραγματικότητα από εξωτερικές επιρροές και αβεβαιότητες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, μόνο 1 στους 17 αναλυτές συμφώνησε με την αρχική εκτίμηση ότι ο ύποπτος «δεν μπορεί να αποκλειστεί». Οι υπόλοιποι 16 αναλυτές κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα: Οι 12 απέκλεισαν τον ύποπτο και οι 4 αξιολόγησαν το δείγμα ως “ασαφές”.
Η πληροφοριακή αξία των εξετάσεων DNA
Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν την υποκειμενικότητα και την επιρροή των πληροφοριών που σχετίζονται με το πλαίσιο της έρευνας κατά την ανάλυση μικτών δειγμάτων DNA.
Αυτό δεν προκάλεσε καμία έκπληξη στους ειδικούς της γενετικής, μα ήταν ένα πραγματικό σοκ για τους μη ειδικούς.
Συμπέρασμα
Η γενετική στην εγκληματολογική ανάλυση αποδεικνύεται μια καθαρά υποκειμενική και μη τυποποιημένη διαδικασία. Όποιος θεωρεί τη μέθοδο αυτή επιστημονική, αγνοεί την πραγματικότητα.
Όταν 17 αναλυτές από διαπιστευμένα εγκληματολογικά εργαστήρια καταλήγουν σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα από το ίδιο δείγμα DNA, γίνεται σαφές ότι αυτό που προωθείται ως επιστημονική βεβαιότητα είναι τελικά μια υποκειμενική εικασία με σοβαρές συνέπειες σε πολλούς τομείς της ζωής❗️.
Δείτε επίσης: Dror IE, Hampikian G. Sci Justice. 2011;51(4):204-208. doi:10.1016/j.scijus.2011.08.004(https://doi.org/10.1016/j.scijus.2011.08.004)
Ο Δρ Itiel Dror, γνωστός γνωστικός επιστήμονας με διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ερευνά τη λήψη αποφάσεων και τις γνωστικές προκαταλήψεις στην εγκληματολογία στο University College του Λονδίνου. Ο Dr. Greg Hampikian, καθηγητής στο Boise State University και διευθυντής του Idaho Innocence Project, είναι κορυφαίος εμπειρογνώμονας στην εγκληματολογική ανάλυση DNA στις ΗΠΑ και έχει δεσμευτεί για την αθώωση αθώων καταδικασθέντων.
Πώς λειτουργούν στην πραγματικότητα οι αναλύσεις “DNA”;
🔍 Τι συγκρίνεται;
❌ Πότε μπορούν να συμβούν λάθη;
🔬 Ποια επιστημονικά πρότυπα είναι καθοριστικά για την αντικειμενικότητα;
Σε αυτό το σύντομο βίντεο, ο Dan Krane, αναγνωρισμένος μοριακός βιολόγος και ειδικός στην ανάλυση DNA, χρησιμοποιεί μια πραγματική εγκληματολογική υπόθεση για να εξηγήσει γιατί η ανάλυση DNA είναι συχνά υποκειμενική και όχι ακριβής επιστήμη, καθώς και το πιο σημαντικό υπόβαθρό της.
🔹 Τα αποτελέσματα δεν εξαρτώνται μόνο από το ίδιο το “DNA”, αλλά και σε μεγάλο βαθμό από την ερμηνεία του ατόμου που το αναλύει.
🚨 Η πειραματική τυφλοποίηση θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τη μεροληψία, αλλά απορρίπτεται από πολλά εγκληματολογικά εργαστήρια και υπηρεσίες επιβολής του νόμου.
⚠️ Ένα σύστημα που αγνοεί βασικά επιστημονικά πρότυπα, όπως η τυφλότητα, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια δικαίου και υπονομεύει τις δίκαιες δίκες.
Μείνετε κριτικοί και ενημερωμένοι:
