Η κατάθεση του Dr. Toby Rogers στην ακρόαση της Μόνιμης Υποεπιτροπής Ερευνών της Γερουσίας των ΗΠΑ στις 9 Σεπτεμβρίου 2025 παρουσίασε μια υπόθεση γεμάτη δεδομένα, βασιζόμενη σε μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους και κυβερνητικά δεδομένα για να υποστηρίξει ότι τα εμβόλια και η αιχμαλωσία της βιομηχανίας οδηγούν στην επιδημία του αυτισμού, προτρέποντας σε συστημική μεταρρύθμιση.
Ο Dr. Toby Rogers είναι πολιτικός οικονομολόγος με διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Κατά τη συγγραφή της διδακτορικής του διατριβής με τίτλο “Η πολιτική οικονομία του αυτισμού” (2019), άλλαξε την εστίασή της σε εκείνη της πολιτικής οικονομίας του αυτισμού, αφού βρήκε πάρα πολλές πενιχρές εξηγήσεις για τα αίτια του αυτισμού από το CDC.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2025 κατέθεσε ενώπιον της Μόνιμης Υποεπιτροπής Ερευνών της Γερουσίας των ΗΠΑ, υπό την προεδρία του γερουσιαστή Ρον Τζόνσον, σχετικά με αυτό που αποκαλεί επιδημία αυτισμού και διαφθορά της επιστήμης. Η κατάθεσή του ήταν μια καυστική κριτική της επιρροής της φαρμακοβιομηχανίας στην έρευνα για τον αυτισμό και την πολιτική δημόσιας υγείας. Ο Ρότζερς, συνεργάτης του Brownstone Institute, βασίζεται στην ανάλυση πάνω από 1.000 μελετών από το 2015, για να εξηγήσει ότι ο αυτισμός προκαλείται κυρίως από περιβαλλοντικές τοξικές ουσίες, ιδίως από τα εμβόλια, και ότι η ρυθμιστική αιχμαλωσία έχει αποκρύψει αυτή την αλήθεια.
Επιπολασμός του αυτισμού σε κλίμακα επιδημίας
Ο Δρ Ρότζερς ξεκίνησε την κατάθεσή του με τη δραματική αύξηση του επιπολασμού του αυτισμού. Δήλωσε ότι το 1970, ο αυτισμός αφορούσε λιγότερα από 1 στα 10.000 παιδιά, αλλά μέχρι το 2022, το CDC ανέφερε ότι 1 στα 31 οκτάχρονα στο φάσμα- μια αύξηση 32.158% σε 52 χρόνια. Εντόπισε την απότομη αύξηση που ξεκίνησε γύρω στο 1987, ευθυγραμμιζόμενη με τα εξίσου διευρυνόμενα προγράμματα παιδικών εμβολίων. Υπολόγισε 115.000 νέες περιπτώσεις αυτισμού ετησίως στις ΗΠΑ, που ισοδυναμούν με 277 παιδιά που υποτροπιάζουν στον αυτισμό καθημερινά. Επικαλέστηκε τον Treffert (1970, “Autism: A New Understanding?”) για τη βάση του 1970 και τους Shaw et al. (2025, CDC ADDM Network Report) για τα δεδομένα του 2022. Ο Rogers πρόσθεσε ότι οι αλλαγές στα διαγνωστικά κριτήρια εξηγούν μόνο το 10-20% της αύξησης, επικαλούμενος τους Byrd et al. (2002, μελέτη California DDS) και Hertz-Picciotto & Delwiche (2009, Environmental Health Perspectives). Τόνισε ότι αυτή η επιδημία κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ετησίως, ωστόσο η κυβερνητική αντίδραση είναι ανεπαρκής και χωρίς επείγοντα χαρακτήρα, λόγω της ισχυρής φαρμακευτικής επιρροής.
Αποτυχία γενετικής έρευνας
Ο Rogers παρουσίασε στοιχεία σχετικά με το πώς η γενετική δεν μπορεί να εξηγήσει την επιδημία του αυτισμού, καθώς το ανθρώπινο γονιδίωμα δεν αλλάζει αρκετά γρήγορα. Απαρίθμησε πέντε μεγάλες γενετικές μελέτες – Autism Genetic Resource Exchange (AGRE), Simons Simplex Collection (SSC), Autism Sequencing Consortium (ASC), MSSNG και SPARK – οι οποίες παρήγαγαν 501 εργασίες και κόστισαν πάνω από 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτές δεν βρέθηκαν στοιχεία για γενετική επιδημία (π.χ. Iossifov et al., 2014, Nature- Sanders et al., 2015, PNAS).
Τέσσερα μεγάλα επιγενετικά προγράμματα – CHARGE, MARBLES, SEED, EARLI – απέδωσαν 437 εργασίες, μελέτησαν ατμοσφαιρικούς ρύπους, φυτοφάρμακα, PCBs, διατροφικούς παράγοντες, επιβραδυντές φλόγας, μεταβολικές καταστάσεις της μητέρας κ.λπ. και μια σύνδεση με τον αυτισμό – ωστόσο όλες οι μελέτες αγνόησαν τα εμβόλια ως συν-μεταβλητή ή συγχυτικούς παράγοντες.
Απέρριψε τους ισχυρισμούς του CDC σχετικά με την ηλικία των γονέων ή φάρμακα όπως το βαλπροϊκό οξύ και η θαλιδομίδη, τα οποία αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% των περιπτώσεων και προϋπήρχαν της αύξησης της δεκαετίας του 1980(Schendel & Bhasin, 2008, Pediatrics- McDonald & Paul, 2010, Journal of Toxicology and Environmental Health).
Αιτιολόγηση του εμβολίου και αποσιωπημένες μελέτες
Υπάρχουν 22 μελέτες που χρησιμοποιούνται ως απόδειξη ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό. Καμία από αυτές δεν έχει εντελώς ανεμβολίαστη ομάδα ελέγχου, γεγονός που τις καθιστά άχρηστες.(Ο J.B. Handley τεκμηριώνει επίσης τα μοιραία ελαττώματα και των 14 από αυτές τις μελέτες).
Ο Ρότζερς δήλωσε ότι υπήρξε μια τεράστια αποσιώπηση των καταδικαστικών στοιχείων για τη σχέση μεταξύ εμβολίων και αυτισμού, καθώς αυτά αμφισβητούν την αφήγηση της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας. Η μελέτη που έπρεπε να γίνει ήταν εμβολιασμένοι έναντι ανεμβολίαστων και ανέδειξε έξι καλοφτιαγμένες, αλλά αγνοημένες μελέτες, οι οποίες χρησιμοποίησαν όλες ομάδες ελέγχου ανεμβολίαστων.
Gallagher & Goodman (2008 και 2010, Journal of Toxicology and Environmental Health):
Το εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β κατά τη γέννηση αυξάνει τις πιθανότητες αυτισμού κατά 3 φορές στους άνδρες.
Mawson et al.(2017a και 2017b, Journal of Translational Science- και και ενημέρωση 2025):
Μελέτη με παιδιά που εκπαιδεύονται στο σπίτι διαπίστωσε 4,2 φορές αυξημένο κίνδυνο αυτισμού με πλήρη εμβολιασμό- δεν υπάρχουν περιπτώσεις αυτισμού σε μη εμβολιασμένους μάρτυρες. Οι πρόωρες γεννήσεις που εμβολιάστηκαν αύξησαν τις νευροαναπτυξιακές αναπηρίες περισσότερο από 12 φορές.
Hooker & Miller (2021, SAGE Open Medicine):
Ο εμβολιασμός αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού 5 φορές συνολικά, 12,5 φορές χωρίς θηλασμό και 18,7 φορές με γεννήσεις με καισαρική τομή, παρουσιάζοντας συνεργιστικές επιδράσεις.
Επικαλέστηκε τους Ozonoff et al.(2018, Journal of Autism and Developmental Disorders), οι οποίοι έδειξαν ότι έως και το 88% των περιπτώσεων αυτισμού περιλαμβάνουν παλινδρόμηση, συχνά 24-72 ώρες μετά από επισκέψεις πολλαπλών εμβολίων στο “well-baby”, γεγονός που υποδηλώνει οξεία τοξική έκθεση. “Αυτό υποδηλώνει οξεία τοξική έκθεση και τώρα έχουμε μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων από χιλιάδες γονείς ότι η οξεία τοξική έκθεση που προηγήθηκε της αυτιστικής παλινδρόμησης ήταν ένα ραντεβού με το εμβόλιο “well baby””, ανέφερε στη δήλωσή του ο Rogers.
Σύλληψη της φαρμακευτικής βιομηχανίας
Ο Ρότζερς υποστήριξε ότι η φαρμακοβιομηχανία με τα 6,7 δισεκατομμύρια δολάρια που καταβάλλει ετησίως για την άσκηση πίεσης, τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές ιατρών και τη χρηματοδότηση του 75% της ιατρικής εκπαίδευσης διαστρεβλώνει την επιστήμη. Οι μελέτες που χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία έχουν 3,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να ευνοήσουν τους χορηγούς(Bekelman et al., 2003, JAMA). Εξήγησε ότι καθώς οι φαρμακευτικές εταιρείες ελέγχουν τι μελετάται και τι γίνεται αποδεκτό ως αποδεικτικό στοιχείο, τα ιατρικά εγχειρίδια και τα προγράμματα σπουδών επηρεάζονται από οικονομικά συγκρουόμενους ακαδημαϊκούς, δημιουργείται μια “επιστημική φούσκα”. Αυτό εξασφαλίζει ότι οι γιατροί λειτουργούν σε μια μεροληπτική φούσκα από την ιατρική σχολή και μετά. Στο συμπέρασμά του για τη Γερουσία προέτρεψε ότι : “Ολόκληρο το σύστημα παραγωγής γνώσης στην επιστήμη και την ιατρική πρέπει να αναθεωρηθεί ”
Κριτική πολιτικής και λύσεις
Ο Rogers πρότεινε την κατάργηση τριών νόμων – του νόμου Dole του 1985, του εθνικού νόμου του 1986 για τις βλάβες από παιδικά εμβόλια και του νόμου PREP του 2005 – και δήλωσε ότι αυτό θα έθετε τέλος στις επιδημίες αυτισμού και χρόνιων ασθενειών, καταργώντας την προστασία της ευθύνης που επέκτεινε το πρόγραμμα εμβολίων από 3 σε 72 δόσεις. Υποστήριξε ότι αυτοί οι νόμοι έδωσαν κίνητρα για μια κρίση χρόνιων ασθενειών, με 1 στα 2 παιδιά να προσβάλλονται μέχρι την ηλικία των 18 ετών, με κόστος 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως (Narayanan et al., 2019, Academic Pediatrics- Bethell et al., 2014, JAMA Pediatrics).
Ευρύτερο πλαίσιο χρόνιων ασθενειών
Ο Rogers διατύπωσε τον αυτισμό ως μέρος μιας ευρύτερης επιδημίας χρόνιων ασθενειών, με τοξικές ουσίες όπως τα εμβόλια, η γλυφοσάτη και το φθόριο να προκαλούν τις ασθένειες. Η εκτίμησή του είναι ότι το 80% των περιπτώσεων μπορεί να προληφθεί με την εξάλειψη αυτών των εκθέσεων.
Η τελική του δήλωση ήταν : “Η παλινδρόμηση υποδηλώνει οξεία τοξική έκθεση. Όχι γενετική, όχι καλύτερη ενημέρωση, μια οξεία τοξική έκθεση, πράγμα που σημαίνει ότι οι περισσότερες περιπτώσεις αυτισμού μπορούν να προληφθούν. Ο αυτισμός δεν είναι ένα ιατρικό ή επιστημονικό μυστήριο. Γνωρίζουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι τοξικές ουσίες, κυρίως από τα εμβόλια και περίπου δώδεκα επιπλέον τοξικές ουσίες, προκαλούν αυτισμό”.
Διατριβή: Η πολιτική οικονομία του αυτισμού
