Achter de oppositie van de Nobelprijswinnaars tegen de nominatie van RFK Jr. voor het DHHS (Department of Health and Human Services van de VS) gaat een web schuil van verborgen belangenverstrengeling met de industrieën die hij juist wil hervormen.
Oorspronkelijke bron: Sayer Ji, Substack, 10 dec 2024
De brief van 77 Nobelprijswinnaars tegen de nominatie van Robert F. Kennedy Jr. als minister van Volksgezondheid en Human Services (DHHS) heeft veel stof doen opwaaien. De brief wordt voorgesteld als een verdediging van de wetenschap en de volksgezondheid, maar de onderliggende motieven van de brief en de geloofwaardigheid van de ondertekenaars verdienen nader onderzoek. Hoewel deze vooraanstaande personen beweren de wetenschappelijke integriteit hoog te houden, wijzen hun connecties met industrieën die hen kunnen bevoordelen, samen met hun steun voor controversiële praktijken zoals fluoridering, op ernstige belangenconflicten die niet over het hoofd gezien kunnen worden. Bovendien moet hun oppositie tegen RFK Jr. gezien worden binnen de bredere context van systemische problemen die te maken hebben met het vastleggen van regelgeving – zorgen die RFK Jr. gedurende zijn hele carrière consequent aan de orde heeft gesteld. Deze situatie roept belangrijke vragen op over de authenticiteit van hun argumenten en wat hun weerstand tegen de nominatie van RFK Jr. onthult over vastgeroeste belangen binnen de wetenschappelijke- en volksgezondheidssectoren.
Belangenverstrengeling bij Nobelprijswinnaars
De ondertekenaars van de brief hebben een gewaardeerde achtergrond, velen met een uitgebreide staat van dienst op het gebied van baanbrekend onderzoek. Hun opmerkelijke belangenconflicten verdienen echter nader onderzoek, vooral in het licht van de kritiek van RFK Jr. op de invloed van bedrijven op het volksgezondheidsbeleid. Een prominent voorbeeld is Drew Weissman, die in 2023 de Nobelprijs voor geneeskunde kreeg voor zijn innovatieve werk op het gebied van mRNA-technologie. Weissman’s onderzoek droeg bij aan de ontwikkeling van vaccins door Pfizer en Moderna, die beiden aanzienlijke financiering ontvingen van de NIH (National Institute of Health). De financiële banden tussen Weissman en deze farmaceutische bedrijven doen vragen rijzen over zijn onpartijdigheid. RFK Jr., een fel criticus van het veiligheidsbeleid voor vaccins en de buitensporige invloed van farmaceutische bedrijven op de volksgezondheid, pleit al lange tijd voor meer transparantie in het onderzoek naar vaccins – principes die lijnrecht ingaan tegen de bedrijfsbelangen die door sommige Nobelprijswinnaars worden vertegenwoordigd. Andere ondertekenaars, zoals J. Michael Bishop en Harold E. Varmus – beide Nobelprijswinnaars in de geneeskunde – hebben ook gevestigde banden met de biotech- en farmaceutische industrie. Zij hebben vitale bijdragen geleverd aan kankeronderzoek en hebben leidinggevende functies bekleed bij instellingen die veel geld hebben ontvangen van deze sectoren, zij zouden beïnvloed kunnen worden door mogelijke beleidswijzigingen onder het leiderschap van RFK Jr. bij DHHS. De invloed van deze industrieën en de grote betrokkenheid van de laureaten bij deze industrieën benadrukken een cruciaal punt: RFK Jr.’s aandringen op hervormingen is niet alleen noodzakelijk, maar ook urgent.
De rol van Dr. Fauci: Een breder perspectief
Inzicht in de rol van Dr. Anthony Fauci als voormalig hoofd van het National Institute of Allergy and Infectious Diseases (NIAID) bij de NIH is essentieel om de diepgaande institutionele banden te begrijpen tussen deze Nobelprijswinnaars en industrieën die profiteren van NIH-financiering en -beleid. Gedurende bijna vier decennia oefende Dr. Fauci aanzienlijke invloed uit op het biomedische onderzoekslandschap van Amerika, beheerde hij een jaarlijks budget van meer dan $6 miljard en gaf hij leiding aan nationale onderzoeksprioriteiten. Onder zijn leiding gaf NIH-financiering steeds meer de voorkeur aan commercieel haalbaar onderzoek, met name op het gebied van vaccinontwikkeling en biotechnologie. Deze verschuiving bevorderde een draaideur tussen academische instellingen en de farmaceutische sector, waar succesvolle onderzoekers hun door de NIH gefinancierde ontdekkingen te gelde konden maken door middel van patenten en samenwerkingsverbanden met de industrie. Het systeem dat Fauci hielp creëren stimuleerde wetenschappers om zich aan te passen aan de belangen van de industrie; voorstellen met veelbelovende commerciële toepassingen hadden een grotere kans om financiering te ontvangen, terwijl studies die gevestigde praktijken in twijfel trokken vaak problemen ondervonden bij het verkrijgen van steun. Deze dynamiek droeg bij aan wat RFK Jr. een “gevangen” onderzoeksinstelling noemde, waar carrièremogelijkheden steeds meer afhankelijk werden van het onderhouden van gunstige relaties met zowel de NIH-leiding als met farmaceutische partners.
Fluoridering: Een symbool van misplaatste prioriteiten
Een opvallend aspect van de brief is de onwrikbare verdediging van fluoridering door de Nobelprijswinnaars – een praktijk die steeds meer kritiek te verduren krijgt vanwege mogelijke gezondheidsrisico’s en schendingen van de principes van geïnformeerde toestemming. Fluoridering bestaat uit het toevoegen van fluoride aan openbaar drinkwater om tandbederf te voorkomen, maar wordt kritisch bekeken op mogelijke verbanden met gezondheidsproblemen zoals neurologische schade en fluorose (een mondaandoening waarbij helderwitte of bruine vlekken het tandglazuur ontsieren) en andere signalen van schade. RFK Jr. is al lange tijd tegen fluoridering en stelt dat het een onethische medische ingreep is die aan mensen wordt opgelegd zonder hun toestemming – in strijd dus met de principes van geïnformeerde toestemming in de volksgezondheid. Door fluoridering te steunen sluiten deze laureaten zich aan bij een verouderde praktijk waar geen degelijk onafhankelijk onderzoek naar gedaan is om de voordelen ervan te onderbouwen en de risico’s te bagatelliseren – een houding die hun geloofwaardigheid ondermijnt en zwakke punten blootlegt in hun pogingen om RFK Jr. in diskrediet te brengen. Deze situatie weerspiegelt bredere uitdagingen binnen de wetenschappelijke gemeenschap, waar vastgeroest beleid vaak verdedigd wordt ondanks nieuw bewijs dat de veiligheid of effectiviteit ervan in twijfel trekt.
RFK Jr.’s visie op hervorming
RFK Jr.’s benadering van de volksgezondheid legt de nadruk op transparantie, verantwoording en ethisch bestuur en richt zich op verschillende belangrijke gebieden:
- Volledige openbaarmaking van belangenverstrengeling: Ervoor zorgen dat wetenschappelijk onderzoek dat van invloed is op het volksgezondheidsbeleid vrij is van bedrijfsinvloeden.
- Onafhankelijk onderzoek: Pleiten voor onbevooroordeeld onderzoek dat onafhankelijk van bedrijfsbelangen wordt gefinancierd.
- Geïnformeerde toestemming: Bescherming van het recht van individuen op geïnformeerde toestemming voor medische ingrepen.
- Regelmatige beleidsevaluaties: Oproepen tot voortdurende onafhankelijke evaluaties van volksgezondheidspraktijken.
- Scheiding van industrie en regelgeving: Duidelijke grenzen stellen tussen regelgevende instanties en industrieën waarop zij toezicht houden.
Deze hervormingen vormen een uitdaging voor een systeem waarin het volksgezondheidsbeleid vaak wordt gedicteerd door machtige industrieën in plaats van door wetenschappelijk bewijs.
Conclusie: De noodzaak van een hervorming van de volksgezondheid
De brief van 77 Nobelprijswinnaars die zich verzetten tegen de benoeming van RFK Jr. als minister van volksgezondheid weerspiegelt de diepe belangenconflicten binnen een systeem dat bedrijfsbelangen boven openbaar welzijn stelt. Hun verdediging van fluoridering – een controversiële praktijk – en hun niet erkende banden met de farmaceutische en biotechnologische industrie laten zien waarom hervorming essentieel is voor de Amerikaanse volksgezondheid.
Oproep tot actie
Als je gelooft in een gezondere toekomst gebaseerd op transparantie, dan is het nu tijd om actie te ondernemen:
- Teken de brief: Steun de nominatie van RFK Jr. door een brief te ondertekenen waarin wordt gepleit voor transparantie in de volksgezondheid.
- Neem contact op met uw senatoren: Gebruik digitale hulpmiddelen om uw vertegenwoordigers aan te moedigen de nominatie van RFK Jr. te steunen. Gebruik de portal voor digitale belangenbehartiging van Stand For HealthFreedom
- Bewustzijn verspreiden: Neem deel aan discussies op sociale mediaplatforms zoals X (voorheen Twitter) om RFK Jr.’s oproep tot hervorming te versterken.
Elke actie brengt ons dichter bij het afleggen van verantwoording bij het beschermen van de gezondheidsrechten van burgers.
Conclusie:
Het samenkomen van politieke steun, connecties met de industrie en weerstand tegen de nominatie van Robert F. Kennedy Jr. onderstreept een zorgwekkende trend van partijdigheid. Dit patroon benadrukt de kritieke behoefte aan een grondige herziening van het gezondheidszorgsysteem. Een dergelijke hervorming zou het welzijn van individuen op de voorgrond moeten plaatsen, boven financiële belangen en ideologische standpunten. De huidige situatie toont aan hoe belangrijk het is om opnieuw te evalueren hoe het volksgezondheidsbeleid wordt vormgegeven en geïmplementeerd, om ervoor te zorgen dat het het algemeen belang dient en niet wordt beïnvloed door bedrijfsmatige of politieke agenda’s.
Addendum: Patronen van vooringenomenheid bij Nobelprijswinnaars
Met name veel ondertekenaars van de nominatie van Robert F. Kennedy Jr. hebben een geschiedenis van politieke steunbetuigingen die twijfels oproepen over hun objectiviteit. Volgens een artikel in de New York Times hebben verschillende laureaten vicepresident Kamala Harris tijdens haar presidentscampagne publiekelijk gesteund vanwege haar inzet voor een “op wetenschap gebaseerd beleid”. Hun huidige oppositie tegen RFK Jr. – wiens visie de nadruk legt op transparantie – roept vragen op over of ze echt de volksgezondheid verdedigen of zich aansluiten bij politieke belangen die bestaande machtsstructuren in stand houden waarvan zij profiteren via banden met de farmaceutische en biotechnologische sectoren.
De volledige lijst van ondertekenaars
Hieronder bevindt zich Roger D. Kornberg, die onlangs een mogelijke benoeming van RFK Jr. tot HHS omschreef als een achteruitgang in de richting van “toverdokters” en “kwakzalverij”, wat de noodzaak onderstreept voor een nauwkeurig onderzoek naar de politieke motivaties die deze oppositie beïnvloeden.
Chemie (17)
- Peter Agre (2003)
- Louis E. Brus (2023)
- Thomas R. Cech (1989)
- Martin Chalfie (2008)
- Elias James Corey (1990)
- Johann Deisenhofer (1988)
- Joachim Frank (2017)
- Walter Gilbert (1980)
- Alan Heeger (2000)
- Roald Hoffmann (1981)
- Brian K. Kobilka (2012)
- Roger D. Kornberg (2006)
- Robert J. Lefkowitz (2012)
- Paul L. Modrich (2015)
- William E. Moerner (2014)
- Venkatraman Ramakrishnan (2009)
- Richard R. Schrock (2005)
Economie (11)
- Daron Acemoglu (2024)
- George A. Akerlof (2001)
- Peter A. Diamant (2010)
- Robert F. Engle III (2003)
- Lars Peter Hansen (2013)
- Sir Oliver Hart (2016)
- Simon Johnson (2024)
- Finn E. Kydland (2004)
- Eric S. Maskin (2007)
- William D. Nordhaus (2018)
- Edmund S. Phelps (2006
Geneeskunde (31)
- Harvey J. Alter (2020)
- Victor Ambros (2024)
- David Baltimore (1975)
- J. Michael Bishop (1989)
- Elizabeth H. Blackburn (2009)
- William C. Campbell (2015)
- Mario R. Capecchi (2007)
- Joseph L. Goldstein (1985)
- Carol W. Greider (2009)
- Jeffrey Connor Hall (2017)
- Leland H. Hartwell (2001)
- H. Robert Horvitz (2002)
- Louis J. Ignarro (1998)
- David Julius (2021)
- Eric R. Kandel (2000)
- Ardem Patapoutian (2021)
- Stanley B. Prusiner (1997)
- Charles M. Rice (2020)
- Sir Richard J. Roberts (1993)
- Michael Rosbash (2017)
- Gary Ruvkun (2024)
- Randy W. Schekman (2013)
- Gregg L. Semenza (2019)
- Hamilton O. Smith (1978)
- Jack W. Szostak (2009)
- Susumu Tonegawa (1987)
- Harold E. Varmus (1989)
- Drew Weissman (2023)
- Eric F. Wieschaus (1995)
- Torsten N. Wiesel (1981)
- Michael W. Young (2017)
Natuurkunde (18)
- Barry Clark Barish (2017)
- Steven Chu (1997)
- John F. Clauser (2022)
- Jerome I. Friedman (1990)
- Sheldon Glashow (1979)
- David J. Gross (2004)
- John L. Hall (2005)
- J. Michael Kosterlitz (2016)
- Anthony J. Leggett (2003)
- John C. Mather (2006)
- James Peebles (2019)
- H. David Politzer (2004)
- Joseph H. Taylor Jr. (1993)
- Kip Stephen Thorne (2017)
- Daniel C. Tsui (1998)
- Rainer Weiss (2017)
- Robert Woodrow Wilson (1978)
- David J. Wineland (2012)
