In Reinhardswald, het “sprookjesbos” in Noord-Hessen, Duitsland, zijn de bouwwerkzaamheden voor een vervallen windmolenpark in volle gang. Zware bouwmachines razen over de bospaden en ruimen alles op hun pad op. Herman Josef Rapp van de vereniging Märchenland Reinhardswald staat bekend als de stem van het Reinhardswald. De boswachter en natuurbeschermer is al tien jaar plaatsvervangend hoofd van de boswachterij Reinhardshagen, kent het Reinhardswald tot de laatste boom, heeft de cultuurgeschiedenis ervan geschreven en moet nu toezien hoe het bos wordt vernietigd.
En hoe komt het dat de Groenen het groen letterlijk vernietigen? Het blijkt een soort satire en woordspeling te zijn. Ze zijn altijd heel erg voor klimaatbescherming, ze hebben het hele land omgebouwd tot idiote groene energie, en nu is het niet duidelijk wat te doen en hoe ons land terug te brengen naar een passende staat, dus ze zijn gewoon een bos aan het plukken en vernietigen voor hun windmolenpark, dat niet echt werkt. Uiteraard zodat het er gewoon staat in plaats van het bos. Is dat niet hypocriet? Het is voor iedereen al lang duidelijk dat ze niets om de natuur geven, ze willen alleen ons land vernietigen met hun idiote idiote ideeën.
Bosbewoners in beweging – voor een gezond bos zonder windmolens
Een nieuw burgerinitiatief in Thüringen probeert het bos te behouden en te beschermen. Liefhebbers en milieuactivisten hebben zich verenigd om campagne te voeren voor de herbebossing en bescherming van bosgebieden in het groene hart van Duitsland. Maar het gevaar is acuut en reëel: de windridders willen er beslag op leggen.
De Duitsers houden van hun bos. Niet alleen vanwege de natuurlijke en economische functies, maar ook als symbool van een leven dicht bij de natuur. Steeds meer mensen vormen netwerken en bundelen hun krachten om zich te verzetten, nu de windenergie-bandieten toegang willen krijgen tot meer beboste hoogten vanwege het gebrek aan vrije gebieden in het zuiden. Voor politici, de media en de lobby lijken bossen nu overbodig. Er wordt geringschattend gesproken over “hout” (Brandenburgs minister van Economische Zaken Steinbach, SPD) of “met bomen bedekte industriegebieden” (Brandenburgs groene minister van Milieu Vogel over het Tesla-bos). De verkeerslichtregering heeft wind- en zonne-energie aangewezen als de laatste fase in de ontwikkeling van energietechnologie. Dit maakt ons uniek in de wereld, terwijl het volledig tegemoet komt aan de wensen van de relevante lobby’s. Talrijke wetswijzigingen maken de weg vrij voor de transformatie van Duitsland in een industriegebied voor wind- en zonne-energie.
Als reden wordt “klimaatbescherming” opgegeven, wat misleidend is. De regering voert een anti-kernenergiebeleid. Als het haar menens was met het verminderen van emissies, zou ze kernenergie hebben uitgebreid en de verdere ontwikkeling van schone steenkooltechnologieën hebben toegestaan. De ware kern van haar belangengerichte beleid komt naar voren in de terugkerende vraag: “We hebben meer duurzame energie nodig. Wie profiteert hiervan?”
Angst breidt zich uit onder de bevolking, angst voor een vernietiging van de natuur op gigantische schaal met in sommige gevallen onherstelbare schade. De bestaande turbines zijn nog maar het begin. In Noord-Duitsland zijn de windmolenparken grotendeels verspreid, maar de regering wil rotoren over het hele land. Het zuiden is meestal bergachtig en vaak bebost. Het heeft geen zin om de turbines in dalen te bouwen, bouwen op hellingen zou onpraktisch en duur zijn, dus blijven de heuveltoppen en heuvelruggen over.
Aanvallend – een paar voorbeelden
Het enorme Altdorf Woud (82 vierkante kilometer) in Baden-Württemberg bestaat voor het grootste deel uit staatsbos, maar ook uit oerbos, een groot drinkwaterreservoir en het voormalige huis van de rover Hotzenplotz. Hij is al lang weg en nu willen houtrovers en windridders actie ondernemen. 39 Vestas V172 turbines, elk met een geïnstalleerd vermogen van 7,2 megawatt, een naafhoogte van 199 meter en een totale hoogte van 285 meter, moeten worden gebouwd op de heuvelrug, dar is niet alleen een visuele verschrikking. Het is onwaarschijnlijk dat de deelstaatregering zich zal matigen en zal ingrijpen om de natuur en de mensen te beschermen. “Groen werkt…..” Hoewel de bergruggen 700 tot 800 meter hoog zijn, is de gemiddelde windsnelheid van 5 tot 6 meter per seconde allesbehalve gunstig. Het model voor de referentieopbrengst in de wet op hernieuwbare energiebronnen (EEG) voorziet in extra financiering voor turbines op locaties met lage windsnelheden, wat economische onzin is en waarschijnlijk niet genoeg zal zijn in het Altdorf Woud gezien de permanent stijgende turbineprijzen.
In het Reinhardswald in Hessen, het sprookjesbos van de gebroeders Grimm, zijn de rooiers al bezig de bosbodem open te breken en zoveel mogelijk te kappen. Sommige bomen zijn bijna 200 jaar oud. Een halve tot een hele hectare bomen moet worden verwijderd voordat duizenden tonnen gewapend beton in de grond kunnen worden gestort. Minstens 18 turbines, elk 240 meter hoog, moeten worden neergezet – als eerste constructiefase.
De lobby wil ook geld verdienen aan het verplaatsen van lucht in het natuurpark Arnsberg Woud, dat bekend staat als de “Westfaalse Zee van Wouden” en een van de grootste aaneengesloten bosgebieden in Duitsland is. Er zijn 12 units gepland, volgens de reclamefolder zouden 60.000 huishoudens kunnen worden bevoorraad. Ook hier houdt de lobby de boel voor de gek door te beweren dat windturbines kunnen “leveren”. Ze kunnen alleen elektriciteit leveren – soms meer, soms minder, soms helemaal niets.
EnBW (Energie Baden-Württemberg) wil 27 turbines plaatsen in de bossen van Niederlausitz bij Neisse-Malxetal, ten zuiden van Forst. Een naafhoogte van 162 meter en een hoogte van meer dan 250 meter tot de punt van de wiek moeten het vlakke land domineren en het bos moet wijken. Er wordt een elektrolyser (methode om waterstof te produceren via elektriciteit) gebruikt om het argument van een gebrek aan voorzieningszekerheid te weerleggen, maar het is nog niet duidelijk hoe groot die zal zijn en waar die zal komen te staan. EnBW is in groene handen, dus rekening houden met de natuur valt niet te verwachten. Er wordt ook geen rekening gehouden met mensen, want de turbines komen tot 700 meter van het dorp Jerischke te staan. Iets noordelijker wil het energiebedrijf LEAG 17 turbines van 6 megawatt plaatsen op voormalige dagbouwgrond voor het dorp Briesnig aan de Neisse. In plaats van de eerder geplande renaturisatie en herbebossing zal het industriegrond blijven.
Dit zijn slechts voorbeelden. Momenteel staat het Thüringer Woud op de agenda van de groene kapitalisten. De 170 kilometer lange Rennsteig is daar een goed voorbeeld van. Dit brengt mensen naar de bomen, maar ook naar het besef dat er iets moet gebeuren om blijvende schade te voorkomen. Bovenal moeten beschadigde gebieden als gevolg van droogte en plagen herbebost worden, ook om het argument van de lobby te ontkrachten dat de turbines geen bos zouden vernietigen in deze gebieden, omdat er op dit moment geen bos is.
Dit is wat het burgerinitiatief “Het bos roept! – Thüringen probeert te bereiken met programma’s voor bosonderhoud en herbebossing. Het is uitdrukkelijk onpartijdig. Wie voorstander is van een intact en vrij bos, wil natuurlijk ook dat het bos vrij is van windenergie. Daarom neem ik deel aan een tournee langs Thüringse steden om met zoveel mogelijk burgers te praten. Leden van het initiatief vergezellen ons op elke locatie om ondersteuning te bieden.
In beweging
Het begint in Ilmenau, ons paviljoen staat op het plein bij de Apothekerbrunnen. De bosbewoners leggen hun zorgen uit aan voorbijgangers en overhandigen een open brief aan de districtsraadsleden. Als er vragen zijn over windenergie, geef ik graag informatie. Het gaat om de hoeveelheid materiaal die nodig is voor windenergie, een enorme hoeveelheid. Ja, voor de funderingen heeft men bijna 3.500 ton gewapend beton nodig en de gondel (de gondel met generator) van een turbine van 7,5 megawatt weegt samen met de naaf en rotor ongeveer 660 ton. Ter vergelijking: een ICE weegt 410 tot 470 ton, afhankelijk van het type.
Bovendien zijn de systemen overgedimensioneerd in de zin dat ze slechts enkele uren per jaar hun volledige output bereiken, d.w.z. op jaarbasis leveren ze gemiddeld slechts ongeveer 20% van hun nominale output.
Op het marktplein in Gotha, onder het prachtige kasteel Friedenstein, dat vroeger toebehoorde aan de adellijke families van Saksen-Gotha en Altenburg, later die van Saksen-Coburg en Gotha, hebben we een microfoon en luidsprekers tot onze beschikking. Zo kunnen we praten over het initiatief en de problemen van windenergie en kan het hele plein, inclusief de gasten van de openluchtcatering, luisteren. Geïnteresseerden stoppen en er ontstaan veel gesprekken.
Zoals op veel plaatsen leidt het ene onderwerp tot het andere. Covid zit nog steeds diep in onze gedachten, net als de soms misplaatste maatregelen. De rigide aanpak van de staat en het gebrek aan herwaardering zorgen voor enorme frustratie. Iedereen die het heeft over het verliezen van vertrouwen in politici heeft het mis, het vertrouwen bestaat gewoon niet meer.
Is windenergie duurzaam? wordt de vraag gesteld. Nee, hoe kan iets dat er niet altijd is, duurzaam zijn? Bovendien zijn windturbines materiaalintensief met een levensduur van slechts 20 tot 30 jaar. Kolencentrales kunnen meer dan 50 jaar draaien, kerncentrales meer dan 60 jaar.
We overnachten in Bischofroda, een klein dorpje ten noorden van Eisenach. De biologische boer meldt dat het weer is veranderd sinds de windturbines in de buurt in bedrijf zijn. Het regent minder. Het windmolenpark Mihla ligt slechts twee kilometer verderop, achter een heuvel, maar is nog steeds duidelijk zichtbaar. Op Google Earth tel ik 30 grote turbines die de wind voor het dorp blokkeren.
De reis gaat verder naar Eisenach. De bosbewoners geven informatie over de mix van zaailingen die ze planten om een optimaal gemengd bos te creëren voor toekomstige generaties. Ook hier vertellen huidige en voormalige bosbewoners over veranderingen in het weer. Deze verandering vond plotseling plaats met de ingebruikname van windturbines in het gebied. Ook hier wordt gezegd dat het minder regent. Iemand zegt te weten dat de Duitse weerdienst (DWD) al heel lang een afdeling heeft die zich hiermee bezighoudt. Maar het werk daarvan is intern en vertrouwelijk.
Maar waar komt de elektriciteit vandaan als er geen windmolens worden gebouwd? Tegenvraag: Waar komt de elektriciteit vandaan als er geen wind is? Waarom hadden we deze problemen vroeger niet? Wat doen de buurlanden? Is kernenergie niet te gevaarlijk? Nee, het is eigenlijk de veiligste energietechnologie in termen van “doden per terawattuur”. Geïnteresseerde en betrokken partijen wisselen cijfers uit en netwerken. Ook dat is een succes.
Het paviljoen staat aan de rand van het marktplein in het kleine maar mooie Schmalkalden. De bosbewoners geven informatie over de bosvakantiekampen voor kinderen, waar ze spannende dingen over de natuur leren van natuurpedagogen, bladhutten bouwen, koken en zaailingen planten.
Leiden windturbines tot meer droogte? In principe wel, er zijn vier factoren aan het werk: de energiewinning verlaagt de windsnelheid, waardoor er minder bewolking en neerslag is. De turbulentie van de lucht leidt tot verticaal luchttransport, waardoor bodemvocht omhoog wordt getrokken en weg wordt getransporteerd en de bodem ook warmer blijft. De belemmerde drukvereffening tussen hoge- en lagedrukgebieden verhoogt de luchtdruk en leidt tot meer droog weer. Ten slotte belemmert de afdichting van de grond door funderingen, toegangswegen en bouwterreinen de grondwatervorming.
Nederlandse toeristen zijn geïntrigeerd door de kaart met de verspreiding van windturbines in Duitsland. Ze hebben er genoeg in hun land en kennen de problemen en nadelen. Hun nieuwe kerncentrales komen te laat, zeggen ze. Hun grotere probleem is de vernietiging van hun landbouw, ze voelen zich een kolonie van de EU. Zullen de nieuwe verkiezingen enige verbetering brengen? Misschien. In ieder geval houden ze van Thüringen en luisteren ze graag naar advies over andere vakantiebestemmingen. Ik raad natuurlijk het Spreewald aan. De avondzon schijnt, het is heet. Mijn blik dwaalt over het marktplein – nee, geen warmtedoden!
Het project van het bosvakantiekamp wekt ook interesse in Meiningen in de Werravallei. Zou het niet beter zijn om het bos aan zijn lot over te laten en te vertrouwen op zijn natuurlijke regeneratievermogen? Nee, dat zou niet de biodiversiteit van een nieuw gemengd bos opleveren.
De groene vijanden van de natuur
Wat gebeurt er met windturbines aan het einde van hun levensduur, worden ze echt volledig verwijderd? De meeste, zoals de toren, gondel en installaties, kunnen worden gerecycled, maar de funderingen moeten worden verwijderd in overeenstemming met de bouwwetgeving. Dit wordt echter bepaald door de overheidsinstanties. In Sleeswijk-Holstein bijvoorbeeld hoeft de fundering maar tot één meter onder de grond verwijderd te worden. De ondergrondse bodemafdichting blijft dan op zijn plaats. Er is nog steeds geen geschikte technologie voor de duizenden tonnen oude rotorbladen die in de toekomst zullen worden geproduceerd. Tot nu toe werden ze versnipperd en verbrand in cementdraaitrommelovens. De hoeveelheden die op deze manier kunnen worden verwijderd, zijn duidelijk beperkt.
Op de Diana Fountain in Suhl is er veel discussie die verder gaat dan het thema bossen en windenergie. De voorzitster van de milieucommissie in het Thüringse deelstaatparlement geeft informatie over de toestand van het Thüringse bos. Van de 30.000 hectare beschadigd staatsbos zijn er slechts 6.000 herbebost; de bosbouwkantoren zijn gewoon overweldigd door het volumeprobleem. Tot nu toe staan slechts twee van de 861 windturbines in Thüringen in het bos, wat de vraag doet toenemen. Op informatiebijeenkomsten melden burgers dat investeerders in windenergie naar de onderste lade grijpen. “Heeft u liever een kerncentrale bovenop de berg?” – Dommer dan dat wordt het niet.
Het “bereik” van olie en gas is een probleem; men is het erover eens dat het langer zal duren dan wordt aangenomen. Het boek “Biosphäre der heißen Tiefe” van Thomas Gold wordt aanbevolen om verder te lezen. Helaas is het momenteel nergens verkrijgbaar.
Ook hier is er grote ontevredenheid over de coalitieregering, en sommigen zijn er zeker van dat de klimaat-lockdown eraan komt. Net als elders komt een groot deel van de ondervraagden uit de bus als niet-stemmer.
Op onze tochten zien we veel verwoeste gebieden, door de wind afgebroken bomen, dood hout en door oogstmachines omgeploegde grond. De stammen die massaal op de open plekken liggen, hebben een grote diameter en zien er gezond uit. Proberen de staatsbosbouworganisatie en particuliere boseigenaren hier onder een voorwendsel goede zaken te doen?
Op naar Sonneberg. Was daar niet iets? Juist, de wijk met de enige democratisch gecertificeerde districtsbestuurder in Duitsland. We staan op het PIKO-Platz, dat herinnert aan de rol van Sonneberg als speelgoedhoofdstad van de DDR. Onwillekeurig bekijk ik de mensen van dichtbij. Zit er ergens een hoef vast in een schoen, zit er een hoorn verstopt onder een baseballpet of hangt er een lichte zwavelgeur in de lucht? Niets van dat alles, de mensen zien er net zo uit als elders. Het openluchtcafé wordt bevolkt door een paar toeristen, veel gepensioneerden en mensen met een migrantenachtergrond en -verleden.
De Forest Citizens geven informatie over hun zomerprogramma. Eén dame zegt dat het elektriciteitsprobleem kan worden opgelost door zuinig te zijn en zonder te doen. Heeft ze dat ook gezegd tegen de mensen in de rij voor de voedselbank? De dialoog breidt zich uit, maar we komen niet tot een overeenkomst.
Een windvlaag gooit de bartafel omver en blaast enkele van onze flyers van het burgerinitiatief en Vernunftkraft weg. Een paar jonge mensen van zuidelijke afkomst zijn snel ter plaatse om te helpen opruimen.
In de voormalige koninklijke zetel Rudolstadt worden we opnieuw verwelkomd door de hete middagzon onder kasteel Heidecksburg. Er zijn veel supporters gekomen en er wordt diepgaand gediscussieerd. In de VS wordt al aan zogenaamde geo-engineering gedaan om de temperatuurstijging tegen te gaan. Zullen ze in staat zijn om te gaan met de spoken die ze oproepen? Met andere woorden, de risico’s en bijwerkingen?
Er is nog een burgerinitiatief in de stad dat zich verzet tegen een geplande PV-fabriek op de grond. Het is opgezet om een batterijrecyclingfabriek in de stad te voorkomen. Dit werd met succes bekroond. Nu is het doel hier, net als in Hohensaaten an der Oder, om ecologisch dode PV-gebieden te voorkomen.
Op naar de finale in de deelstaathoofdstad Erfurt. Er is veel voetgangersverkeer op de Anger, maar de onwetendheid van de stedelingen tegenover ons is groot. De verbinding met het plaatselijke bos is hier natuurlijk minder uitgesproken.
Het bos – ecosysteem, economische factor, plaats van verlangen
Er wordt van gedachten gewisseld met bosminnende burgers uit de Harz en Baden-Württemberg. Hoeveel CO2 bespaart een windturbine eigenlijk? Geen, want het Duitse EEG en het Europese emissiehandelssysteem (ETS) werken in tegengestelde richtingen. De certificaten zijn gelimiteerd in hoeveelheid, dus als Duitse windenergie kolencentrales verdringt, blijven er certificaten over die verkocht worden. De uitstoot vindt dan elders plaats. Windenergie in het bos heeft zelfs een negatieve CO2-balans, omdat de bomen CO2-putten vernietigen.
Toch is er vaak een gebrek aan interesse. Het valt op dat het gesprek vooral met oudere mensen wordt gevoerd. Jongeren en mensen met een migratieachtergrond zijn bijna overal ongeïnteresseerd in het onderwerp. Een vrouw met een Sovjet-Georgische achtergrond ondertekent de petitie. Inmiddels is er ook een conceptbrief aan de districtsboswachters.
Iets verderop staat een paviljoen van het WWF (World Wide Fund For Nature). Drie hee jonge mensen zijn flyers aan het uitdelen. Ik neem flyers van ons mee en vraag of ze weten wat de gevolgen zijn van windenergie in het bos en waarom het WWF dit steunt. Het antwoord dat ik krijg is dat het WWF een internationale organisatie is …
We pakken in in de stromende regen en de tour eindigt. ’s Avonds is er een lezing in de “Hofbräu am Dom” over windenergie. Zelfs als je het hele land zou vullen, inclusief het Sanssouci Park in Potsdam, de Engelse Tuin in München en de Tiergarten in Berlijn, zou het nooit genoeg zijn.
Er is onbegrip over het energiebeleid van de Duitse regering(en). Wat kunnen we doen? wordt ons meerdere malen gevraagd. Ik moet passen. Iedereen moet zijn eigen mening vormen en zijn eigen conclusies trekken. Dat kan betekenen: voorraden aanleggen, nadenken over een noodstroomvoorziening of betrokken raken bij de politiek. Druk uitoefenen op lokale leden van het staats- en federale parlement kan helpen.
Dan komt er een einde aan een bewogen en vermoeiende week. Ik wil hulde brengen aan de burgers van het Thüringer Woud die met enthousiasme en vertrouwen een grote taak aanpakken. Ik hoop dat ze zullen groeien, dat er een beweging ontstaat met veel actieve leden en supporters, die ook landelijk kan netwerken en zo impact heeft. Dit is belangrijk zodat bosburgers geen wilde of boze burgers worden. In tegenstelling tot de radicaliserende klimaatactivisten zijn zij gecultiveerd en gefocust op de zaak. Ze weten hoe belangrijk het bos is en ze houden van hun bos.
Bron: Tichy’s inzicht
